Van Gogh Alive Athens

 
Από μικρή μου άρεσαν οι πίνακες του Van Gogh, χωρίς να εξετάσω ποτέ το λόγο. Εξάλλου τι σημαίνει μου αρέσει ο τάδε ζωγράφος; Όταν ανακοινώθηκε, ότι θα έρθει η τρισδιάστατη εικαστική προσέγγιση Van Gogh Alive, ενθουσιάστηκα τόσο πολύ που είπα: «δεν πρέπει να χάσω ένα τέτοιο γεγονός»! 

Η έκθεση είναι σε δύο επίπεδα: στο επάνω επίπεδο τυπωμένοι οι πιο αντιπροσωπευτικοί και γνωστοί πίνακες του με τις αντίστοιχες ερμηνείες τους. Στο τέλος αυτών συναντάς την τρισδιάστατη αναπαράσταση του πίνακα «Υπνοδωμάτιο στην Αρλ». Ανακαλύπτεις πράγματα που δεν είχες προσέξει στον πίνακα, μεταφέρεσαι στην εποχή όπου έζησε... νιώθεις, ότι θα μπορούσε να ήταν το δωμάτιο σου.

Δυστυχώς δε μπόρεσα να μείνω πολύ, γιατί ο μικρός με τραβούσε να πάμε στο δεύτερο επίπεδο, κατεβαίνοντας τις σκάλες (ακόμα και σε αυτές προβάλλονταν πίνακες...) και να βρεθούμε στο χώρο, όπου γύρω-γύρω σε μεγάλες διαστάσεις οθόνες υπήρχαν προβολές ζωγραφικών πινάκων συνοδευόμενα με κλασική μουσική, η οποία ταίριαζε απόλυτα με το θέαμα.

Ο Στέφανος προτίμησε την επιδαπέδια προβολή όπου μπορούσες να «αγγίξεις». Εγώ κάθισα σε μια άκρη, μην ξέροντας που να πρωτοκοιτάξω...

Πόσο τεράστιο ήταν το έργο του ζωγράφου, κι ας μην είχε αναγνωριστεί η αξία του όσο ήταν εν ζωή. Πόσο μικροί είμαστε εμείς... «Έβαλα την καρδιά και την ψυχή μου στη δουλειά μου και έχασα το μυαλό μου κατά τη διάρκεια

Και κάπου εκεί στα μηνύματα ανακάλυψα, ότι δεν είναι μόνο οι πίνακες του που μου άρεσαν, οι πινελιές, τα έντονα χρώματα, αλλά και η φιλοσοφία ζωής του ζωγράφου.

«Οι κοντινοί μας φίλοι είναι πραγματικός θησαυρός της ζωής. Μερικές φορές μας ξέρουν καλύτερα απ’ ότι εμείς τους εαυτούς μας. Με ευγενική ειλικρίνεια, είναι πρόθυμοι να μας καθοδηγήσουν και να μας υποστηρίξουν. Μοιράζονται το γέλιο και το δάκρυ μας. Η παρουσία τους μας θυμίζει ότι ποτέ δεν είμαστε μόνοι

Πόση αλήθεια κρύβεται στα μηνύματα που προβάλλονταν παράλληλα με τους πίνακες.

Τελικά εκτός από τα έντονα χρώματα, χαρακτηριστικό των πινάκων του —το αγαπημένο του χρώμα ήταν το κίτρινο (χρώμα φωτεινό, ζεστό, λαμπερό)— είναι και αυτή η τεχνική των στροβιλισμών που μου αρέσει, που με παραπέμπει σε κύκλο, σε συνεχή κίνηση, που όλα μεταβάλλονται, αλλάζουν και τίποτα δε μένει σταθερό.

Στο γνωστό του πίνακα «Στο σιταροχώραφο με κοράκια» άρχισαν να «πετούν» γύρω μας κοράκια... Κίνηση υπάρχει και σε άλλες εικαστικές προβολές, αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να απολαύσω το θέαμα, παρά να φωτογραφίζω!

Ήταν σαν να ήσουν μέσα στους πίνακες του. Μεταφερόσουν εκεί, σαν σε παραμύθι... Δεν είναι τυχαίο που ο σκηνοθέτης Ακίρα Κουροσάβα στα «Όνειρα», στη σκηνή-όνειρο 5 «Οι κουρούνες» ξεκινάει και διαδραματίζεται μέσα στους πίνακες του Van Gogh (δείτε εδώ).

Στο τέλος της έκθεσης υπάρχει χώρος με καβαλέτα και την προβολή ενός βίντεο, για το πως να σχεδιάσεις ένα πρόσωπο. Ξεκίνησε ο Στέφανος να σχεδιάζει βλέποντας τα στάδια στην οθόνη... αλλά αντί για πρόσωπο προέκυψε ένα αεροπλάνο, για το οποίο ήταν πολύ περήφανος! Ίσως τον «ταξίδεψε» και εκείνον η έκθεση, όπως εμένα... Ίσως!

«Ονειρεύομαι αυτό που θέλω να ζωγραφίσω και μετά ζωγραφίζω το όνειρό μου 

Άνετα θα καθόμουν να παρακολουθήσω την προβολή για δεύτερη φορά (για τρίτη που είπε και ο γιος μου, μιας και κατεβαίνοντας την προλάβαμε στη μέση).

Πριν επισκεφτούμε την έκθεση διάβασα πολλά αρνητικά σχόλια.... ίσως η τιμή του εισιτηρίου, θα έπρεπε να είναι πιο προσιτή για τα ελληνικά δεδομένα και για περισσότερο κόσμο, ίσως συγκρίνοντας το με αντίστοιχα θεάματα σε άλλες χώρες, ίσως..., ίσως...

Για κλείσιμο θα πω αυτό: νιώθω τυχερή που μπόρεσα να το παρακολουθήσω. Γέμισα τις μπαταρίες μου, όπως αντίστοιχα γεμίζουν σε μια πεζοπορία στο βουνό. 

Παρακάτω ένα μικρό βίντεο, ένα μικρό δείγμα από την έκθεση, με πρωταγωνιστή το Στέφανο.


«Δεν ξέρω τίποτα με σιγουριά, αλλά το να βλέπω τα αστέρια με κάνει να ονειρεύομαι

Όσοι αποφασίσετε να πάτε, εύχομαι να ενθουσιαστείτε αντίστοιχα!
Όσοι την επισκεφθήκατε περιμένω τα σχόλια σας.

Heart slippers






Να ΄μαστε πάλι λίγες μέρες πριν τον Άγιο Βαλεντίνο... Και όπως έχω γράψει παλαιότερα, δε γιόρτασα και ούτε θα γιορτάσω, μην πιστεύοντας σε έναν τέτοιο «Άγιο»...(!) Όμως μου αρέσει που υπάρχουν άνθρωποι, ερωτευμένοι ή μη —σίγουρα αγαπημένοι— που περιμένουν αυτή τη μέρα για να περάσουν ξεχωριστές στιγμές με το έταιρο ήμισυ! 

Επειδή όμως το σύμβολο της καρδιάς με εξιτάρει (και πολύ μάλιστα), ειδικά σε κατασκευές και δημιουργίες, όταν είδα αυτές τις μαύρες παντόφλες στη λαϊκή αγορά, μου ήρθε συνειρμικά να τους βάλω επάνω δύο καρδούλες.

Θα χρειαστείτε:
• ένα ζευγάρι παντόφλες (οι συγκεκριμένες κόστισαν 1 ευρώ)
• ακατέργαστο μαλλί
• 1 βελόνα για φέλτ
• κουπ πατ καρδιά

• ένα κομματάκι από σφουγγάρι

Βάζετε το κομμάτι από σφουγγάρι μέσα στην παντόφλα για να λειτουργήσει ως διαχωριστικό με τον πάτο της. Τοποθετείτε το κουπ πατ επάνω στην παντόφλα και βάζετε μέσα λίγο ακατέργαστο μαλλί. Με τη βελόνα αρχίζετε και βελονιάζετε-«τρυπάτε» το μαλλί μέσα στο καλούπι, μέχρι να γίνει λείο, να μην «πετάει» καμία τριχούλα. 

Έτοιμες οι χουχουλιάρικες παντόφλες, που σίγουρα δεν είναι μόνο για τη συγκεκριμένη μέρα... Φυσικά μπορείτε να χρησιμοποιείστε και άλλα σχέδια κουπ πατ-καλούπια, αρκεί να μην έχουν πολλές λεπτομέρειες, όπως για παράδειγμα ένα λουλούδι.

Ας είναι αφορμή αυτή η μέρα να πούμε ένα «σ' αγαπώ», να χαρίσουμε μια καρδιά, ένα λουλούδι, να αγαπήσουμε ό,τι όμορφο υπάρχει γύρω μας!

Βρείτε κι άλλες ιδέες με καρδιές παρακάτω:
Valentine's heartsΗeart garlandChalkboard-magnetic heartsRed hearts stencil top 
Nail polish heartsMandala heartPlaster hearts

Notebook









Ξεχνάω εύκολα... Δεν ξεχνούσα! Θυμόμουν, και μάλιστα πολύ καλά! Φταίνε τα χρόνια που περνάνε; Φταίει που έχω πολλά στο κεφάλι μου;  Ότι κι αν είναι, η λύση που βρήκα είναι να σημειώνω αυτά που θέλω να θυμηθώ: από το τι χρειάζεται να ψωνίσω στο σούπερ μάρκετ μέχρι ιδέες για επόμενες αναρτήσεις. Και έτσι προέκυψαν αυτά τα μικρά χαριτωμένα σημειωματάρια-μπλοκάκια.

Το μόνο που θα χρειαστείτε είναι:
• χαρτιά φωτοτυπικού Α4 σε διάφορα χρώματα
• κηρόσπαγκο σε διάφορα χρώματα


Ξεκινάτε διπλώνοντας το χαρτί Α4 (21x29,7 cm) στη μέση και αυτό πάλι στη μέση (5 φορές) φτάνοντας στη διάσταση Α8 (5,3x7,4 cm). Σε μια χοντρή βελόνα περνάτε το κηρόσπαγκο και ράβετε την επάνω επιφάνεια κάνοντας στα τελειώματα δύο κόμπους. Με ένα κοπίδι κόβετε (διαχωρίζετε) τις σελίδες και το μπλοκάκι είναι έτοιμο.

Την κατασκευή για τα χρωματιστά μολύβια μπορείτε να τη βρείτε εδώ.

Αλήθεια ξεχνάτε ή τρώτε φουντούκια για τη μνήμη; 

Socks gloves






Υπάρχουν καταστήματα, τα οποία όταν τα επισκέπτομαι, ανακαλύπτω και την ιδέα για την επόμενη ανάρτηση μέσα σε αυτά, με τα πληθώρα υλικά τους —κι αν είναι σε προσιτή τιμή ακόμα καλύτερα! Ένα από αυτά είναι τα  Flying Tiger Hellas. Εκεί βρήκα αυτά τα χαριτωμένα ροζ παιδικά καλτσάκια. Μιας και δεν έχω κόρη, για να τα φορέσει, σκέφτηκα να γίνουν γαντάκια για μένα.

Τα μόνα υλικά που θα χρειαστείτε είναι:
• κάλτσες ως το γόνατο
• κλωστή στο αντίστοιχο χρώμα με τις κάλτσες


Ξεκινάτε κόβοντας τη φτέρνα. Το φοράτε στο αριστερό σας χέρι, ώστε να βρείτε που περίπου πρέπει να βγει ο αντίχειρας. Εκεί με το ψαλίδι κόβετε ένα μικρό κομματάκι (δε χρειάζεται μεγάλο, γιατί έχει ελαστικότητα). Με την κλωστή (διπλή) ράβετε γύρω-γύρω την τρύπα —δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις ραπτικής, μιας και το ακανόνιστο δείχνει πολύ ενδιαφέρον— κυρίως για να μην ξεφτίσει το σημείο. 

Το μόνο που πρέπει να προσέξετε είναι, ότι στο δεξί χέρι, ο αντίχειρας πρέπει να γίνει από την άλλη μεριά της κάλτσας (να είναι οι τρύπες δηλαδή εσωτερικές).

Απλή παραλλαγή και γρήγορα φορέσιμα!!! Καλή επιτυχία!

Nut pots


















Πρώτη μέρα του χρόνου, πρώτη μέρα του μήνα, πρώτη ανάρτηση του blog. Μια ανάρτηση με πολύ χρώμα, για αισιοδοξία και χαρά. Μια ανάρτηση με φυτά, για να έρθουμε πιο κοντά στη φύση!

Μικρά γλαστράκια από τσόφλια καρυδιών (φάγατε, όπως κι εγώ, τα Χριστούγεννα;) πάνω σε μανταλάκια, για να τα στολίζετε στα πιο απίθανα σημεία.

Τα υλικά που θα χρειαστείτε:
• τσόφλια καρυδιών
• ξύλινα μανταλάκια
• ακρυλικά χρώματα
• κόλλα σιλικόνης

Με τα ακρυλικά χρώματα βάφετε τα καρυδότσουφλα. Όσο τα αφήνετε να στεγνώσουν, χρωματίζετε τα μανταλάκια. Πώς; Δείτε εδώ. Αφού στεγνώσουν και τα μανταλάκια, με το πιστόλι σιλικόνης κολλάτε τα χρωματιστά καρυδότσουφλα πάνω σε αυτά. Τα γεμίζετε με λίγο χώμα και φυτεύετε τα παχύφυτά σας.

Εύχομαι το 2018 να είναι η χρονιά, που ακόμα και στα δύσκολα, να βρείτε τη χαραμάδα που αφήνει να μπει λίγο φως, λίγο χρώμα. Που ακόμα και στα δύσκολα υπάρχει πάντα η θετική πλευρά των πραγμάτων. Μια χαρούμενη, φωτεινή, νέα χρονιά!

Πολλές οι φωτογραφίες; Όμως πραγματικά χάρηκα (κι) αυτή τη φωτογράφηση.